Co zatem robić?

nie wtrącaj się w każdą kłótnię – stwórz dzieciom przestrzeń do nauczenia się trudnej sztuki dialogu, poszukiwania rozwiązań, kompromisu

obserwuj i słuchaj – bacznie przyglądaj się, czy nie dochodzi do eskalacji emocji

reaguj, gdy dochodzi do przemocy – rozdziel strony konfliktu

jeśli odczuwasz złość – zaopiekuj się nią i zacznij działać, gdy ochłoniesz

unikaj opowiadania się po jednej ze stron, nie krytykuj i nie oceniaj

stwórz przestrzeń, w której będziecie czuli się bezpiecznie – gdy w konflikt włączają się osoby trzecie (koleżanka, ciocia, partner / mąż) to jeszcze ich emocje zaczynają mieszać. Nie jesteś w stanie zaopiekować się każdym. Ustal wewnętrznie priorytety… zaopiekuj się sobą, dziećmi, a osoby otaczające, które nakręcają spiralę – poproś asertywnie o niewtrącanie się. Z dorosłymi możesz porozmawiać później

rozmawiaj, gdy emocje opadną – rozzłoszczone, zdenerwowane, krzyczące dziecko nie będzie w stanie przyjąć Twoich argumentów. Jest skupione na odczuwaniu

pozwól wypowiedzieć się każdej ze stron

zadawaj pytania otwarte – niech dziecko samo wypowie, co było najtrudniejsze

wspólnie znajdźcie rozwiązania

obserwuj, czy dzieci przestrzegają ustaleń – zawsze można je zmodyfikować